Sam Landuyt

www.samlanduyt.org

Geboren: 18 januari 1934 te Ursel (- Knesselare), Oost-Vlaanderen, België

Studies

• doctor in de genees- heel- en verloskunde, Universiteit Gent, 1961
• specialisatie psychiatrie, 1963 - 1969, St. Janshospitaal Brugge, Algemeen Ziekenhuis Stuivenberg, Instituut Bunge, Antwerpen
• opleiding psychoanalyse - didactische psychoanalyse (1963 - 1968)

Functies

• diensthoofd psychiatrie Algemeen Ziekenhuis Stuivenberg OCMW, 1969 - 1981
• docent Hoger Onderwijs, 1964 - 1980, o.m. aan IPSOC Kortrijk, stedelijke sociale school Antwerpen, Hoger Instituut Verpleegkunde HIV, Stuivenberg Antwerpen: psychopathologie, neurofysiologie, geestelijke gezondheidszorg, groepsdynamiek, sociale psychiatrie
• stagemeester psychiatrie, AZ Stuivenberg Antwerpen, 1969 - 1981
• ere - ambtelijk lector psychiatrie UA, van bij de oprichting UA tot 1981
• medeoprichter en medische directeur van centra voor geestelijke gezondheidszorg Altox, Antwerpen en Insofap, Antwerpen.
• voorzitter geneeskundige dagen van Antwerpen, 1974
• medeoprichter van PICA Werken en Wonen, project van en voor oud-psychiatrische patiënten, waaronder het tijdschrift Spuit, het fietsenatelier te Hove, de woon- en werkboerderij te Borsbeek: 1974 - 1979. Sociaal - psychiatrisch project.
• bestuurslid van Stichting Julie Renson, 1969 - 1981
• privé praktijk psychiatrie - psychotherapie, Antwerpen, 1969 - 1998
• gepensioneerd 1999, nog deeltijds actief als psychotherapeut.
• actief lid van de studiegroep Kierkegaard op de FVG (2005 - ) en werkzaam als tutor voor studenten op
  de FVG (2006 - )

Publicaties

• 1964 - 1981: talrijke voordrachten over vooral sociaalpsychiatrische onderwerpen.
• 1981 - 2007: in hoofdzaak werkzaam als psychotherapeut (privé-praktijk) en als parapsycholoog. De referentie, verantwoording en inhoudelijke weergave van deze werkzaamheid en studie is te vinden op de website www.samlanduyt.org . Deze verantwoording en uitgebreide inhoudelijke weergave is ook te verkrijgen als cursus / handleiding : Boek van de Scholingsweg, 2002 - 2004, privé uitgave.

Inspiratie

Professioneel ben ik sterk beïnvloed geweest door de verschillende stromingen in de psychoanalyse, zonder exclusieve voorkeur en nog meer door de sociaal - psychiatrische stromingen, o.m. van de anti-psychiatrie (jaren '60). De promotie en bemoediging van de psychiatrische patiënt in een democratische en humane maatschappij stonden hierbij centraal. Politiek situeerde ik me links-democratisch, waarbij dan weer Karl Popper en Kierkegaard mijn filosofische en religieuze "livres de chevet" waren. Deze periode werd a.h.w. afgesloten, voor wat het institutionele en openbare gedeelte ervan betreft, met de kennismaking en studie van de paranormale wetenschappen, dit vanaf 1980. Deze kennismaking betekende een radicaal keerpunt in mijn professionele carrière, maar evengoed en nog meer in mijn privéleven en mijn filosofische en religieuze opvattingen.

Doorheen alles was en ben ik een volgeling van Jezus Christus gebleven, al is ook aan mij de revolutie van de jaren '60 niet zonder inwerking voorbijgegaan. Met alle voor mij gunstige en troublante gevolgen van dien. Ik durf zelfs stellen dat mijn paranormale Scholingsweg, verwant als hij is aan gelijk welke mystieke weg, me steeds dichter en dichter bij de levende Jezus Christus brengt. Ik ben in elk geval een Einzelganger gebleven en op geen enkel ogenblik ben ik lid geworden van enige religieuze groep of sekte. Op de "Moederkerk" van Rome te na, die ik nochtans best niet te nadrukkelijk attent maak op mijn deviant gedrag ten aanzien van sommige Vaticaanse normen en aanspraken. Ik wil nog bij hen binnenmogen als ik moet begraven worden, ziet u.

In mijn benadering van de paranormale wetenschappen ben ik tevens mijn wetenschappelijke opleiding als arts en psychiater trouw gebleven. Als iedere wetenschap haar grenzen erkent is er niets moeilijks aan de hand. Zodoende dat bvb de voortdurende toetsing van alternatieve met reguliere geneeskunde me de twee benen verschaft waarmee ik verder stap in de psychotherapie. Dat gaat best, al geloven mijn collega's dat nauwelijks.

Ik heb geleerd en mogen ervaren dat het "openen van de poorten" (chakra's) en het "spreken in de geest" niet alleen voor mezelf maar ook voor zeer vele patiënten de deur is die toegang geeft naar de wezenlijke mens toe en dat de scholingsweg die ik volg geen andere is, voor mij althans, dan het verwerven van het Kindschap Gods en de terugkeer naar het Vaderhuis.